Clemens Salingré, volgde Nicolaas Laurent op do. 1 Dec. 1892, maar vertrok op 26 April 1905.
In 1899 heeft schrijver dezes als kind de kluis bezocht en het bleek, dat toen een Duits sprekende kluizenaar de kluis bewoonde. dat was kluizenaar Salingré. Hij noemde zich broeder Antonius en was van beroep boekbinder en behanger.
Na zijn vertrek is de kluis niet meer onafgebroken bewoond geworden, al hebben tot in de laatste tijd liefhebbers-kluizenaars een poging gedaan, om de eremitage weer te bevolken.
Clemens Salingré was op 10 mei 1857 te Merrhede Kreis Bochum (D.) geboren en was dus geen Fransman, maar Duitser. Hij heeft de Kluis en vooral de kapel zeer verfraaid. Het hoofdaltaar, banken, de kruisweg in de kapel zijn door hem bezorgd. Zijn zwakke gezondheid dwong hem naar zijn geboorteplaats terug te gaan.
Alzo wordt van hem verteld, maar de waarheid blijkt anders. Hij deed zich op zijn tochten als zeer vroom voor en wist de mensen te imponeren, vooral omdat hij de kapel goed onderhield. Maar ondertussen gingen veel kostbaarheden en antiquiteiten door verkoop verloren, o.a. een antiek kruisbeeld en kruisweg. Op 26 september 1905 vluchtte hij naar Aken in stilte, met de opbrengsten van zijn bedeltochten en oplichterijen. Men vond in de kluis een andere Duitser, Baden, die de aftocht moest dekken.
Ook bij hem werd ingebroken en al het geld werd meegenomen. Alleen zijn spaarboekje werd op de Goudsberg teruggevonden, rechtop staande in het veld. Men zegt, dat er nog een flinke som, van bij de duizend gulden bijeen georganiseerd was!